பேசும் தெய்வம் -- நங்கநல்லூர் -- J K SIVAN
26 ஒரு அதிசய வைணவர்.
மஹா பெரியவாளைப் பற்றி எழுதும்போது நடுநடுவே அவர் சென்ற கோவில்களைப் பற்றி எழுதுவதால் அந்த நல்ல விஷயமும் அறியமுடிகிறது அல்லவா.? மஹா பெரியவாளுக்கு சைவ வைஷ்ணவ பேதமோ, மதங்கள் பற்றிய பேதமோ என்றும் கிடையாது. கடவுள் இருக்கிறார் என்று நம்பும் எந்த மதமும் அவருக்கு பிடித்தது தான்.
திருக்கோஷ்டியூர் ஸ்ரீ ராமானுஜர் சம்பந்தப்பட்ட ஒரு ஆச்சர்யம் கொண்டது. சுருக்கமாக சொல்கிறேன்.
காஞ்சி வரதராஜனோ, ஸ்ரீ ரங்கம் ரங்கநாதனோ, ராமாநுஜரிடம் நாம் பேசுவதைப் போல் பேசுபவர்கள். ரங்கநாதன் ஒருநாள் ''ராமானுஜா, நீ திருக்கோஷ்டியூர் நம்பியிடம் சென்று மந்திர உபதேசம் பெற்றுவா'' . என அவருக்குள் உத்தரவிட , ராமானுஜர் 18 முறை திருக்கோஷ்டியூர் சென்றும் ராமானுஜருக்கு உபதேசிக்கவில்லை. கண்கள் பனிக்க, அடுத்தமுறை வேண்ட,
''இதோபார் ராமானுஜா, எனக்கு நீ ஒரு சத்யம் பண்ணவேண்டும் - நான் உனக்கு உபதேசிக்கும் இந்த பரம மந்திர ரகசியம் வெளியே எவர் காதுக்கும் எட்டக்கூடாது. வெளியே பரவக்கூடாது. அவ்வாறு செய்ய மாட்டேன் என்று நீ சத்யம் செய்தால் அந்த மந்த்ரோப தேசம் செய்கிறேன்.. இந்த மந்த்ரம் சர்வ சக்தி வாய்ந்தது. இதை உச்சரிப்பவன் மோக்ஷம் அடைவான்' என்றார் நம்பி. கைகளைக் கூப்பி, தலை வணங்கி தண்டனிட்டு அவர் வாக்குக்கு கட்டுப்பட்டு ராமானுஜர் நம்பிகளிடம் உபதேசம் பெற்றார்.
திருக்கோஷ்டியூரை விட்டு ராமாநுஜர் வெளியேறு முன்பே, அவரை ஒரு பெருங்கூட்டம் சூழ்ந்தது. ''சுவாமி உங்களுக்கு கோஷ்டி பூர்ணர் ஏதோ மோக்ஷம் அடையும் மந்திரம் உபதேசித்தாராமே, எங்களுக்கும் அதை தாங்கள் உபதேசித்தருள வேண்டும் '' என்று அவர்கள் வேண்ட ராமானுஜரின் பரந்த தாராளமான, கருணை பொங்கும் இதயம் இளகியது. மனம் இணங்கியது.
''யார் யாருக்கு மோக்ஷம் அடையும் வழி தெரியவேண்டுமோ அவர்கள் அனைவரையும் அழைத்துக் கொண்டு திருக்கோஷ்டியூர் ஸ்ரீ சௌமிய நாராயணன் ஆலயத்துக்கு அருகே வாருங்கள்'' என்று ராமானுஜர் அழைக்க, ரொம்ப பெரிய கூட்டம் ஒன்று பெருமாள் கோவில் வாசலில் கூடிவிட்டது. கும்பல் பெரிதாகவே, ராமானுஜர் கோபுரம் மேலே ஏறி எங்கும் தலைகள் ஆவலாக அவர் சொல்லப்போவதை கேட்க காத்திருந்ததைக் கண்டார். உரத்த குரலில் அனைவருக்கும் கேட்கும்படியாகமோக்ஷத்தை அடைவதற்கு எனக்கு என் குரு நாதர் திருக்கோஷ்டி நம்பிகள் பரம ரகசியமாக உபதேசித்த அஷ்டாக்ஷர மந்த்ரமான ''ஓம் நமோ நாராயணாய: '' என்னும் மந்திரத்தை இங்கு கூடியிருக்கும் உங்கள் அனைவருக்கும் உபதேசிக்கிறேன் என்று ராமானுஜர் உபதேசித்து எல்லோரையும் அதை திரும்ப த் திரும்ப சொல்லிக்கொண்டே இருங்கள் என்று அறிவுறுத்தினார். சொன்னார்கள் . கடல் அலை போல் சத்தம் விண்ணைப் பிளக்க, யாரோ ஓடிச் சென்று நம்பிகளிடம் நடந்ததைச் சொல்லியதும் கடுங்கோபம் உண்டாயிற்று அவருக்கு.
திருக்கோஷ்டியூரை விட்டு ராமாநுஜர் வெளியேறு முன்பே, அவரை ஒரு பெருங்கூட்டம் சூழ்ந்தது. ''சுவாமி உங்களுக்கு கோஷ்டி பூர்ணர் ஏதோ மோக்ஷம் அடையும் மந்திரம் உபதேசித்தாராமே, எங்களுக்கும் அதை தாங்கள் உபதேசித்தருள வேண்டும் '' என்று அவர்கள் வேண்ட ராமானுஜரின் பரந்த தாராளமான, கருணை பொங்கும் இதயம் இளகியது. மனம் இணங்கியது.
''யார் யாருக்கு மோக்ஷம் அடையும் வழி தெரியவேண்டுமோ அவர்கள் அனைவரையும் அழைத்துக் கொண்டு திருக்கோஷ்டியூர் ஸ்ரீ சௌமிய நாராயணன் ஆலயத்துக்கு அருகே வாருங்கள்'' என்று ராமானுஜர் அழைக்க, ரொம்ப பெரிய கூட்டம் ஒன்று பெருமாள் கோவில் வாசலில் கூடிவிட்டது. கும்பல் பெரிதாகவே, ராமானுஜர் கோபுரம் மேலே ஏறி எங்கும் தலைகள் ஆவலாக அவர் சொல்லப்போவதை கேட்க காத்திருந்ததைக் கண்டார். உரத்த குரலில் அனைவருக்கும் கேட்கும்படியாகமோக்ஷத்தை அடைவதற்கு எனக்கு என் குரு நாதர் திருக்கோஷ்டி நம்பிகள் பரம ரகசியமாக உபதேசித்த அஷ்டாக்ஷர மந்த்ரமான ''ஓம் நமோ நாராயணாய: '' என்னும் மந்திரத்தை இங்கு கூடியிருக்கும் உங்கள் அனைவருக்கும் உபதேசிக்கிறேன் என்று ராமானுஜர் உபதேசித்து எல்லோரையும் அதை திரும்ப த் திரும்ப சொல்லிக்கொண்டே இருங்கள் என்று அறிவுறுத்தினார். சொன்னார்கள் . கடல் அலை போல் சத்தம் விண்ணைப் பிளக்க, யாரோ ஓடிச் சென்று நம்பிகளிடம் நடந்ததைச் சொல்லியதும் கடுங்கோபம் உண்டாயிற்று அவருக்கு.
''அப்படியா செய்தான் ராமானுஜன். சத்தியத்தை மீறி நடந்த அவனை உடனே இங்கே அழைத்து வாருங்கள்'' என்றார் நம்பிகள். இதை அறிந்த ராமானுஜர் குருநாதரிடம் விரைந்து வருகிறார்.
கடுங்கோபமாக கண்கள் சிவக்க இடுப்பில் கை வைத்துக்கொண்டு வாசல் திண்ணையின் ஒரு தூனைப் பிடித்துக்கொண்டு நின்ற ஆச்சாரியார் ராமானுஜரை வீட்டில் உள்ளே விடவில்லை. வாசலிலேயே வெளியே நிறுத்தினார். குருவைக் கண்டதும் தரையில் மண்ணில் அப்படியே விழுந்து வணங்கினார் ராமானுஜர்.
' ராமானுஜா, 'நான் கேள்விப்பட்டது உண்மையா?. நான் உன்னிடம் சத்யம் வாங்கிய பின் அல்லவோ மந்த்ரோபதேசம் செய்தேன் . அப்போது என்ன சொன்னேன் என்று ஞாபகம் இருக்கிறதா''
''குருநாதா, தாங்கள் வாக்கு ஒரு அக்ஷரமும் அடியேன் மறக்கமாட்டேன். உங்கள் உபதேசங் களை பூரணமாக ஏற்றுக்கொண்டேன்''
''உளறாதே ராமானுஜர், பொய் பேசாதே. நான் உனக்கு உபதேசிக்கும் மந்திரம் பரம ரகசியம், பவித்ரமானது என்று சொன்னேனா இல்லையா? எதற்காக யார் என்றே தெரியாத ஒரு கூட்டத்திற்கே அதை நீ உபதேசித்தாய் ? நீ செய்த அபசாரத்திற்கு என்ன தண்டனை கிடைக்கும் என்றும் சொன்னேனே. கொடிய நரகத்தில் அல்லவா நீ தள்ளப் படுவாய் .. படபடவென்று வெடித்தார் நம்பிகள்.
''ஆமாம், குருதேவா, உங்கள் வார்த்தையை உதாசீனம் பண்ணி மீறினால் அந்த கொடிய பாபச்செயலுக்கு தண்டனையாக நான் நரகம் செல்வேன் என்று எச்சரித்தீர்கள் .'' அமைதியாக மரியாதையாக பதிலளித்தார் ராமானுஜர்.
'' பிறகு என்ன துணிச்சல் உனக்கு? ஏன், எதற்காக, அவ்வாறு செய்தாய் சொல்? உனக்கு மதி மயங்கி விட்டதா, நினைவு தப்பியதா? தெரிந்து செய்தாயா, தெரியாமல் செய்தாயா? ''
குரலில் கோபம் இன்னும் தணிய வில்லை குருவுக்கு. ஆத்திரத்தில் கைகள் தலை நடுங்கி யது . ஸ்வாசம் இறைத்தது.
''குருநாதா, தாங்கள் உரைத்தபடி எவர் அந்த உன்னத உயர்ந்த பரம ரகசிய, சக்தி வாய்ந்த மந்த்ரத்தை உச்சரித்தாலும் மோக்ஷம் அடை வார்கள் என்றீர்கள். மந்த்ர உபதேச கட்டளை யை மீறினால் நான் நரகம் செல்வேன் என்று திட்டவட்டமாக அருளினீர்கள். ''
''இன்னும் நீ பதில் சொல்லவில்லை. பின் எதற்காக தெரிந்தும் அவ்வாறு செய்தாய்?'' உறுமினார் நம்பிகள்.
மெதுவாக, தீர்மானமாக தெளிவாக, அச்சம், சந்தேகம் எதுவுமில்லாமல் ஒரே சீரான பணி வோடு கூடிய குரலில் கைகளை கட்டியவாறு , ராமானுஜர் என்ன பதில் சொன்னார் ?
''பிரபு, என் குருநாதா, அநேகர் என்னிடம் பக்தியோடு, மோக்ஷ மார்க்கம் நாங்களும் பெற எங்களுக்கும் நீங்கள் பெற்றதை உபதேசியுங் கள் என்று கேட்கும்போது எனக்குள் எண்ணற்ற மக்கள் அவ்வாறு மோக்ஷம் அடைய ஆவலாக விழையும்போது அவர்கள் தங்கள் அருளால் தெய்வீக மந்திரத்தால், உலக வாழ்வின் துன்பங்கள் அகன்று மோக்ஷம் பெறட்டுமே, என்று ஏதோ ஒரு உந்துதல் மனதில் தோன்ற அப்படி அவர்களுக்கு இதை உபதேசிப்பதால் தங்கள் ஆணையை மீரா வேண்டியிருக்குமே. அதனால் நான் செய்த பெரிய பாபம் நான் செய்வதால் செய்த பாபத்திற்கு நான் நரகம் செல்ல நேரிடுமே என்றும் உணர்ந்தேன். ஆனாலும் என் மனம் இடம் கொடுக்க வில்லை . நரகத்திலிருந்து தப்ப நான் விரும்ப வில்லை . எத்தனையோ பேர் நான் செய்த காரியத்தால் மோக்ஷம் அடையும்போது அவர்களுக்காக நான் ஒருவன் நரகம் செல்வதில் தவறில்லை என்று மனம் சொல்லியது. குருநாதா. இது தான் உண்மை. என் நிலைமை. என்னை நீங்கள் உங்கள் மனதில் தோன் றியபடி தண்டியுங்கள். அதை ஆசார்யன் அனுக்ரஹமாக பெறுகி றேன். தயவு செய்து அந்த ஒன்றுமே தவறு செய்யாத மக்களை, மந்திரம் பெற்று மோக்ஷம் செல்வதற்கு விரும்பியவர்களை வீணாக தண்டிக்கவேண்டாம். சபிக்க வேண்டாம் அவர்கள் குருநாதா தாங்கள் உபதேசித்த மந்திர மகிமையால் மோக்ஷம் செல்லட்டும். உங்கள் வாக்குப்படி நான் நரகம் செல்ல தயாராகிவிட்டேன்''
எண் சாண் கிடையாக ராமானுஜர் திருக்கோட்டி யூர் நம்பிகள் திருவடிகளில் விழுந்து வணங்கினார்.
ஒரு க்ஷண காலம் ராமானுஜரின் ஸ்ரத்தை, தியாகம், உயர்ந்த நோக்கம் எல்லாமே கோஷ்டி பூரணரை உலுக்கியது. எப்படிப்பட்ட ஸ்ரேஷ்டன் சிஷ்யன் இந்த ராமானுஜன் என்று வியந்தார். இதயம் இளகியது. இறைவன் திருநாமத்தை,உன்னத சக்தி வாய்ந்த அஷ்டாக்ஷரத்தை உச்சரித்து அனைவரும் பயன்பெற வேண்டும் என்று நினைப்பதே எவ்வளவு பரந்த நோக்கம். .உயர்ந்த எண்ணம்.
' தான் உபதேசிக்க இட்ட கட்டளை என்ன ? அதை மீறினால் அதற்கான தண்டனை என்ன என்று தெரிந்தும், புரிந்தும், அந்த மந்திர சக்தியை அனைவரும் பெற விழையும் ராமனுஜரின் தெய்வீக எண்ணம் என்ன ? என் மனநிலை ,ராமானுஜனின் மன நிலை இரண்டும் இரு துருவங்களாக இருக்கிறதே.' திருக்கோஷ்டி நம்பிகள் யோசித்தார்.
''ஆஹா ஸ்ரீ ராமானுஜன் ஒரு அவதார புருஷன், ஸ்ரீ வைஷ்ணவத்தை மக்கள் மனதில் சேர்க்கும் வியக்கத் தக்க சக்தி வாய்ந்த பரம புருஷன். சிறந்த விஷ்ணு பக்தன். இவனுக்கா தண்டனை ? இவன் நரகம் செல்ல வேண்டியவனா? அல்லது நானா ?''
தனது சக்தி தன்னை விட்டு விலகியது போல் தோன்றியது கோஷ்டி பூரணருக்கு, தான் ஒன்றுமே இல்லை, உணர்வற்ற ஏதோ ஒரு மரக் கட்டை போல் தோன்றியது. அப்படியே ஸ்ரீ ராமானுஜரை ஆலிங்கனம் செய்து கொண டார். கண்களில் ஆனந்த பாஷ்பம் . ''ரங்கநாதா ரங்கநாதா சௌமிய நாராயணா'' என்று உதடுகள் என்று அவரை அறியாமல் கூவின.
''குழந்தாய், ராமானுஜா, என்னை குருநாதா என்று அழைக்காதேயப்பா, நீ தான் எனக்கே குருநாதன், என்னை மன்னித்தேன் என்று ஒருவார்த்தை சொல் என் தெய்வமே. என்னை உன் சிஷ்யனாக இக்கணமே ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் அதுவே நான் செய்த தவறுக்கு பிராயச் சித்தமாகும் '' என்றார் திருக்கோஷ் டியூர் நம்பிகை. கண்களில் காவிரி.
திருக்கோட்டியூரில் மஹா பெரியவா சௌமியநாராயணன் திருமகள் நாச்சியார் தரிசனம் பெற்று அங்குள்ள சரபேஸ்வரர் சந்நிதியில் தரிசனம் பெற்றார்.
No comments:
Post a Comment