GEETHANJALI

 

கீதாஞ்சலி -  நங்கநல்லூர்  J K  SIVAN --

தாகூர் 

77   நீ போதுமடா சாமி.

77.  I know thee as my God and stand apart, 

I do not know thee as my own and come closer.
I know thee as my father and bow before thy feet,

I do not grasp thy hand as my friend’s.
I stand not where thou comest down and ownest thyself as mine,
there to clasp thee to my heart and take thee as my comrade.
Thou art the Brother amongst my brothers, but I heed them not,
I divide not my earnings with them, thus sharing my all with thee.
In pleasure and in pain I stand not by the side of men, and thus stand by thee.
I shrink to give up my life, and thus do not plunge into the great waters of life.

நம் ஊர்  ராஜா  என்று தெரியும், நல்லவன் என்றும் தெரியும்  அருகே சென்று தோளில்  கை  போட்டுக்கொள்ள முடியுமா  தூர   நின்று கைகட்டி தான் பேச முடியும்..  கிருஷ்ணா,  நீ என் தெய்வமடா.  அதனால் தான்  நான் தூரமாகப் போய் கை  கட்டி வாய் பொத்தி நிற்கிறேன்.  

 நீ என்னுடையவன் என்னுள்ளேயே  இருப்பவன் என்று அறிந்துகொள்ளவில்லையே.  அதனால் தான் தூர நிற்கிறேனோ?  நீ வேறு நான் வேறு என்ற எண்ணம் தலை தூக்கி நிற்கிறதோ?  நீ எட்டாதவன் நான் கிட்டாதவன் என்ற எண்ணமோ ?.

நீ என் அப்பா என்று   உணர்ந்த போது அப்படியே  உன் காலில் விழுந்தேன் பார்த்தாயா?   உன்னைத் தோழனாக  ஏற்றுக்  கொண்டு  உன் கையைத் தொட்டு பிடிக்க மனம் கூசுகிறது. அவ்வளவு பக்தி, பயம் மரியாதை உன்னிடம். 

நீ எவ்வளவு தான்  கிட்டே கிட்டே வந்து என்னை மார்போடு அணைத்து  என்னை உன் நெருங்கிய நண்பனாக விரும்பினாலும்  நான் என்னவோ  ஏன்  இப்படி  தூரமாகவே ஓடுகிறேன்? .

கிருஷ்ணா ,  நினைத்துப் பார்க்கிறேன்  நீ என்னோடு உடன் பிறந்தவனோ.  என் அண்ணாக்களில்  ஒருவனோ?.   அவர்களோடு என் சொத்தை பங்கு போட்டுக் கொள்ளாமல் உனக்கு அர்ப்பணித்தேன்.  இன்பத்திலும் துன்பத்திலும் நான்  எவரோடும் ஒட்டவில்லை, சேரவில்லை,  நாடவில்லை.  நீ ஒருவனே போதும் என்று  நம்பிவிட்டேன்.

என் உயிரைக் கொடுக்க நான் விரும்பவில்லை, தயக்கம்.  ஆகவே தான்  வாழ்க்கை எனும்  வெள்ளம்போல் ஓடும்  ஆற்றில் குதிக்கவில்லை. நீந்த முயலவில்லை..