GITANJALI

கீதாஞ்சலி     J K   SIVAN   

தாகூர் 

                                                                          

                                                     

   18   கொட்டும் மழையில் கிருஷ்ணா  உனக்காக....

நமது ஞாபக சக்தியை நாம் தான் மெச்சிக் கொள்ள வேண்டும். இன்று காலை என்ன டிபன், என்ன சமையல் வீட்டில் என்பது சமைத்தவர்களுக்கே  ஞாபகம் இல்லை என்றபோது சாப்பிட்டவன் தலையைத் தான் சொறிந்து கொள்ளவேண்டும்.  இந்த நிலையில் என்றோ வாழ்ந்த மகான்களை தெரியுமா? ஞாபகம் உண்டா என்றால்?

தாடிக்காரர்களில் எல்லோரும்  அருமையானவர்களும் என்று எப்படி  சொல்வது?   பறவைகளில் கிளி காக்கை இல்லையா அது போல் வித்தியாசமானவர்கள் இருக்கலாமே.   நான் சொல்லும்  ஒரு தாடிக்காரர் வசதியானவர். எதையும் அறுக்க, வெட்ட , உடைக்க சொல்லாதவர். அமர காவியங்களைப்  படைத்தவர். உலகம் புகழ்ந்த காவியக் கவி  யோகி ரவீந்த்ரநாத் தாகூர் (1861-1941). வெள்ளைக்காரன் காலத்தில் நோபல் பரிசு வாங்கியவர். 80 வயதில் அவர் சாதித்தது எத்தனையோ யுகங்களில் நம்மால் முடியாது. குருதேவ் என்று காந்திஜியால் போற்றப்பட்டவர். சிறந்த தத்துவ ஞானி. நமது முண்டாசு கவிஞனுக்கு அவரைப் பிடிக்கும். ரெண்டு பேருமே  கவிஞர்கள், புலவர்கள் இல்லையா?  தாகூர் எழுதிய கீதாஞ்சலி அற்புதமான ஒரு காவியம். ஆஹா அதை ரசித்து இதுவரை 17 பாடல்களை விளக்கினேன்.

இது தவிர அவர் எழுதிய காபூல் காரன், ராய் சரண், சுபா, போஸ்ட்மாஸ்டர், போன்ற மனதைப் பிழியும் கதைகளை உங்களுக்கு ஏற்கனவே தமிழ்க்கதைகளாக சுருக்கி தந்திருக்கிறேன். மீண்டும் அதை படிக்க ஆசியானால் இந்த என் முக நூல் குரூப்பில் (J.K. SIVAN / J K SIVAN'S FRIENDS GROUP/ SREE KRISHNARPANAM SEVA TRUST FB GROUPS)ல்  இருப்பவர்கள் தேடிப்  பிடிக்கலாம்,  படிக்கலாம். அவசியமா ? 

பிஞ்சிலே பழுத்தவர் என்று தாகூரை சொல்லலாம். முதல் வங்காள மொழி கவிதைத் தொகுப்பு 17 ஆவது வயதில் வெளி வந்தது.  தாகூர் குடும்பத்தில் பல கலைஞர்கள் கவிஞர்கள் போல் இருக்கிறது. கோகோந் த்ரநாத், அபனீந்திரநாத், தேவேந்திரநாத், த்விஜேந்திரநாத் தாகூர்கள்.பலே பலே. கீதாஞ்சலியை தாகூரே ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்திருப்பதைத்  தான்  இப்போது ரசித்துக்கொண்டிருக்கிறோம்.
இன்று தாகூரின் 18வது கீதாஞ்சலி :

18.  Clouds heap upon clouds and it darkens.
 Ah, love, why dost thou let me wait outside at the door all alone?
In the busy moments of the noontide work I am with the crowd,
but on this dark lonely day it is only for thee that I hope.
If thou showest me not thy face, if thou leavest me wholly aside,
 I know not how I am to pass these long, rainy hours.
I keep gazing on the far-away gloom of the sky,
 and my heart wanders wailing with the restless wind.

கண்ணம்மா,  என் மனம் நீ அறிவாய்.  மேலே பார்க்கிறேன்  கருப்பாக    யானை யானையாக  மேக கூட்டங்கள் மெதுவாக அசைந்து ஒன்று மேல் ஒன்று ஏறி விளையாடுகிறது. உருவம்  மாறிக்கொண்டே இருக்கிறது.  

மழைகாலம் வந்துவிட்டால்  மேலே கரு மேகங்கள்  மலைபோல,  யானையாகி,  திமிங்கிலமாக  என்னென்னவோ உருவெடுக்குமே . சூரியனை போர்வை போர்த்தி மறைத்து இருளை எங்கும் தரும்.     

எதிர்பார்த்த மழை வேகமாகவே நிறைய கீழே இறங்கிவிட்டது. குளிர் எடுத்துவிட்டது.   இந்த  ஜோ மழையில் நான் எங்கே போவேன். யாரை அணுகுவேன்.  என் கண்ணில் படுவதெல்லாம் மங்கலான பரந்த கருமை கலையும் சாம்பல் நிற  ஆகாசம்...... விர்ரென்று  எலும்பை  பிளந்து ஊடுருவும் காற்றில் உஸ்ஸ்ஸ்  என்ற சப்தத்தோடு கலந்து என் இதயம் ஊசலாடுகிறதடீ கிருஷ்ணம்மா. 

அதிருக்கட்டும் இதற்கு பதில் சொல்லு?

 என்னை ஏன்   தன்னந்தனியாக உன் வாசலிலேயே நிற்க வைத்து காத்திருக்க வைக்கிறாய் ?. என்னை ஏன் உள்ளே சேர்த்துக்கொள்ளவில்லை. கண்ணம்மா, காத்திருப்பது  தெரியாதா?

என்னைப்பற்றி தெரியுமே.  பகலெல்லாம் பிழைப்பைத் தேடி   எங்கெல்லாமோ அலைந்து திரிந்து எவரிடமோ பழகி எதேதொ  வேலையாக கும்பலில் கலந்துவிட்டேன்.  இதோ  வானம் கருத்து   இருந்த பகல் வேளையில்  என் புகலிடம் நீ மட்டும் தானே.   நீ ஒருவளே என் நம்பிக்கை நக்ஷத்ரம்.  நீ  நம்பியவர்களை கைவிடாத வளாயிற்றே,

கண்ணம்மா, நீ உன் முகம்காட்டி  தலை அசைத்து புன்னகைக்காவிட்டால் நான் என்ன செய்வேன்.  எங்கு செல்வேன்?  பாராமுகம் ஏனம்மா? முழுசாக நான் ஒருவன் நிற்பது கண்ணில் படவில்லையா?   ஜோ வென்று மழை கொட்டும்போதும்  நான் தொப்பலாக  நனைந்த போதும்  உன்னை தேடி எதிர்பார்த்து தான்  வந்து   நிற்பேன். எனக்கு வேறு எதுவும்,  எவரும்,   தெரியாதே.   என்னை  புறக்கணிக்காதே. தாங்க மாட்டேன்.  

 உன்னைத் தேடியவாறு  வானத்தை நோக்கி  கண்ணி மைக்காமல் பார்த்து நிற்கும் என் மனம் அலை பாய்

கிறதே.  என்  இதயத்திலிருந்து  ''உன்னைக் காணாத நெஞ்சம்..... என்று சோகமாக ஒரு மெல்லிய கீதம் புறப்படுகிறதே உன் காதில் விழுகிறதா?   அது   அலைபாயும்  காற்றோடு கலந்து எங்கெல்லாம்  எதிரொலிக்கிறதோ? அதில்  என்  விம்மல், ஏக்கத்தின்  பிரதிபலிப்பு  கேட்கிறதா  உனக்கு?