MADHURANTHAKAM LAKE

 கலெக்டருக்கு தரிசனம்  - நங்கநல்லூர்   J K  SIVAN  --

சென்ற பதிவில் மதுராந்தகம் ஸ்ரீ ரகுவீர பட்டாச்சார்யரை பற்றி எழுதி இருந்தேன்.   அவரைச் சந்திக்க  விரும்பிய  ஸ்ரீ  செந்தில் இளங்கோவன் தம்பதிகள்,  ஸ்ரீ சேதுராமன்  ஆகியோருடன் மதுராந்தகத்துக்கு   மார்கழி 3ம் நாள் சென்றோம்.  நண்பர்கள் மூவருமே  ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ண தீக்ஷை பெற்றவர்கள். கர்ம யோகிகள். 

 விடிகாலையிலேயே சென்றால்   ஏரி  காத்த ராமனையும் தரிசிக்கலாமே . மார்கழியில் ஆலயத்தை  காலையில் சீக்கிரமே சாத்திவிடுவார்களே.   அதிக நெரிசல் இல்லாததால்  ஒன்றரை மணி நேரத்தில்  மதுராந்தகத்தை அடைந்தோம்.   ரகுவீர பட்டாச்சாரியார் நேராக ஆலயத்துக்கு வந்து விட்டார். அவரோடு  சென்றதால்,  ஜனகவல்லி சமேத கோதண்டராமன்,கருணாகர மூர்த்தி தரிசனம்  அற்புதமாக கிடைத்தது.

மதுராந்தகத்தில்  கோதண்ட ராமன் ஏன் ஏரி காத்த ராமன் ஆனான் என்ற சரித்திரம் சொல்வதற்காகவே இது ஒரு தனி பதிவாக்குகிறேன். 

 125-150 வருஷங்களுக்கு முன்பு,  ஒரு சமயம்   மதுராந்தகம்  அடாது பெய்த மழையில்   ஏரி  நீர் நிரம்பி கரை உடையும்  வெள்ள பீதியில்  திகைத்தது. 

சோழ ராஜா முதலாம் பராந்தகன் (கி பி  907 - 955) மதுரை மீது படையெடுத்துச் சென்று பாண்டியரை வென்றதால் "மதுரை கொண்ட கோப்பரகேசரிவர்மன் " ஆனான்.   வெற்றியை கொண்டாட   நான்கு  வேதங்களை ஓதும் அந்தணர்க்குந் தனமாக  இந்த கிராமத்தை வழங்கி  மதுரையை வென்ற பெயர் சூட்டி  "மதுராந்தகச் சதுர்வேதிங்கலம்"  ( மதுரை அந்தகன் மதுராந்தகன்)   என்று கல்வெட்டுகளில்  உள்ளது. ஒரு கல்வெட்டு   "ஸ்வஸ்தி  ஸ்ரீ, ஸ்ரீ பராந்தகதேவற்கு   யாண்டு எழாவது ஜெயங்கொண்ட சோழ மண்டலத்துக் களத்தூற்கோட்டத்துத்தநியூர் ஸ்ரீ மதுராந்தகச் சதுர்வேதி மங்கலத்து " என்கிறது. .  மதுராந்தகம் சென்னையிலிருந்து   77   கி. மீ  தூரம். திருச்சி செல்லும் பாதையில் உள்ளது.

 கொட்டும் மழையில், பருவகாலப் பேய்  மழையில்,  ஏரி நிரம்பி, உபரியாக  வெளியேறி அண்டை அசல் கிராமங்களை  எந்த  நேரமும் பசியோடு  விழுங்கிவிடும் என்ற கவலை  அப்போதிருந்த மக்களுக்கும்   கிழக்கிந்திய கம்பெனி கலெக்டர்- COL   LIONEL  BLAZE - (1794-1799) க்கும் தூக்கமில்லாமல் செய்தது.   தமிழகத்திலேயே ரெண்டாவது பெரிய  ஏரியான  மதுராந்தக ஏரி  கிட்டத்தட்ட  14  சதுர மைல்.24ஆயிரம்  ஏக்கர்  பரப்பும்   21-22  அடி  ஆழமும்  கொண்டது.. மண் கரைகள் நீரின் பலத்தை தாங்காமல் எந்நேரமும் உடைப்பு எடுக்கலாம் என்ற  பீதி. கலெக்டர் லியோனெல்  பிளேஸ்  தூங்கவில்லை, எப்படி  இந்த  மழையை நிறுத்துவது? எப்படி ஏரியை உடையாமல் பாதுகாத்து  மக்களுக்கு உயிர்பிச்சை அளிப்பது?. எப்படி பயிர்களை வயல் வெளிகளை காப்பது.?  ஏரி  உடைந்தால் எண்ணற்ற உயிர்ச்சேதம் நிச்சயம். எத்தனையோ கிராமங்கள் முழுகிவிடுமே 

இரவு பகலாக   கிராம அதிகாரிகளை கூப்பிட்டு பிளேஸ்  ஆலோசித்தார்.   கிராமத்தார் ஒத்துழைக்க வில்லை. ''பகவான் பாத்துக்குவார்'' என்கிறார்களே. முட்டாள்களுக்கு எப்படி   உருவாகும   பேராபத்தை,  அபாயத்தை  உணர்த்துவது? புரிந்து கொள்ளாத  எளிதில் கோபமடையும் ஜனங்கள்.   

''துரை , நீங்க பயப்படாதீங்க...'' கோதண்ட ராமரால்  மட்டுமே  ஏரி  உடையாமல்  பாதுகாக்க முடியும்,   அவர் பாது காப்பார்'' என்ற  நம்பிக்கையோடு  சும்மா இருக்கிறார்களே.   ஏரியின் கரை உடைப்பெடுக்காமல் பலப்படுத்த  முன் வரவில்லையே?''

 வேறு வழியும் தோன்றவில்லை  யாருக்குமே.   ராமர் கோவிலில் ஒரு பகுதி சிதிலமாகி,   கோவிலில் நிறைய  கல் தூண்கள், பெரும் கற்கள் சேமித்து வைத்திருந்ததை   எடுத்துக் கொண்டு போய்   கிராம மக்கள்  ஒத்துழைப்போடு  ஏரியின் கரையை பலப்படுத்தலாம் என்று கலெக்டர் ப்ளேஸ்  சொன்னதை எதிர்த்தார்கள்.

''இல்லை  கூடாது, துரை. அது  ஜனகவல்லி தாயார் சந்நிதி கட்ட  வேண்டும் என்பதற்காக  சேர்த்து வைத்த கல் அது.. தொடக்கூடாது.''

''வேறே வழியில்லை, அப்படியென்றால் உங்கள் ராமரே  வந்து ஏரி  உடையாமல் தடுத்து உங்களை எல்லாம் காப்பாற்றட்டும்.   நீங்களும்  ராமரை வேண்டிக்கொள்ளுங்கள்,  நானும் உங்கள்  ராமரை  பிரத்யேகமாக  வேண்டிக் கொள்கிறேன்.  இன்றிரவு கொஞ்சம் மழை நின்று,  எப்படியாவது இந்த இக்கட்டில் இருந்து மதுராந்தகம் காக்கப்பட வேண்டும். அவர் அதை செய்யட்டும். நான்  ஏதாவது செய்ய வேண்டுமானால் என்ன ஏற்பாடுகள் தேவை என்று சொல்லுங்கள். செய்கிறேன் '' என்றார் கலெக்டர். ஆலோசனை கூட்டம் ப்ளேசுக்கு  திருப்திகரமாக முடியவில்லை.உள்ளூர பயம் அவருக்கு. 

ஊர் மக்கள்  எல்லோரும்  கோதண்ட  ராமருக்கு  பூஜைகள்  செய்து  வேண்டிக் கொண்டார்கள்.   அன்று இரவில் மழை  விடாமல் பெய்தது.  கவலையோடு   கலெக்டர்   பிளேஸ் இரவில்  இருட்டில், குடை எடுத்துக்கொண்டு ஏரியின்  நிலையைத்  தானே  நேரில் சென்று பார்த்து வரலாம் என்று  கிளம்பினார். அவர்   ஹிந்து அல்ல.  கடவுள் என்று ஒருவர் உள்ளார். அவர் தான் கதி என்று மனதில் எங்கோ ஒரு மூலையில் சின்ன நம்பிக்கை.   அவரது பார்வை  கோதண்டராமர் கோவில் மேல் சென்றது.  

 ''ஹே ஹிந்து  கடவுளே, உங்களை நம்பும் இந்த ஊர் ஜனங்களை காப்பாற்ற  எப்படியாவது இந்த ஏரி உடையாமல் இருக்க செய்யுங்கள்''  என்ற மானசீகமாக  வேண்டிக்கொண்டார்.  ஆபத்து காலத்தில் உதவி எங்கிருந்து வந்தாலும் நல்லது தானே.
என்ன இது? யார் இது?  

கும்மி ருட்டில்  ஏரிக்கரையில்  யாரோ இருவர் நடமாட்டம் தெரிந்தது.
'ஆஹா  இந்த  ஊரில்  விஷமிகள் கிடையாதே.  என்  ஆட்சியில்  எவனாவது ஏரியை உடைக்க முயற்சித்தால் அவன் தப்ப முடியாதே'' யார்  இந்த நேரத்தில் இங்கே,  என்ன செய்கிறார்கள் இவர்கள் ?  தப்பான ஆட்களாக இருந்தால்  கையும் களவுமாக பிடிப்போம்''  என்று  ஏரியின் கரை மீது ஏறி  பிளேஸ்  அந்த இருவர்  அருகே சென்று பார்த்தார்.  அந்த  இருவர்களும்  ஒளி வீசும்  மேனியர்கள்.  உயர்ந்த  ஆஜானுபாகுவானவர்கள் . அரச குடும்பத்தார்கள் போல் இருக்கிறது. தலையில்  கிரீடம் ,  உடலில் மின்னும்  ஆபரணங்கள், இடையில்  பட்டு பீதாம்பர ஆடை.  இருவர் கையிலும்  பெரிய வில்.  ஏரியை கண்காணித்துக் கொண்டு அங்கும் இங்கும் அவர்கள்  இரவெல்லாம்  அது உடைபடாமல்  பாரா நடக்கிறது.  யார் இவர்கள்,  எங்கோ பார்த்தது போல் இருக்கிறதே!  
ஆம்  இந்த ஊர்  கோவிலில் இந்த  உருவத்தைப் பார்த்திருக்கிறோமே!   ஏதோ உள்ளே  ஒரு  வித உணர்ச்சி கொந்தளித்தது. கண்களில் நீர் வழிந்தது. அவர்கள் முகத்தை ஒரு நிமிடமே நேருக்கு நேர்  பார்த்தார்.  அவரை அறியாமல்  கைகள் கூப்பின. மண்டியிட்டு  அமர்ந்து அந்த  கரை மேட்டிலேயே  வணங்கினார்.
இரவு  ஓடியது.  

மழையும் ஒருவழியாக நின்றது. ஏரி நீர்  கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வழக்கம்போல்  அளவை மீறாமல்  பாசனங்களுக்கு  சென்றது. பொழுது விடிந்தது.  மழை பெய்த  சுவடு இல்லாமல்,  ஏரி வழக்கம்போல்  கவலைக்கிடம் அளிக்காமல்  சாதாரணமாக காட்சி அளித்தது.  இன்று இதை எழுதும் வரை ஏரியின் கரை பலமாகத்தான்  இருக்கிறது.

கலெக்டர் பிளேஸ்  அசந்து போனார். இயற்கையையே  வெல்லக்கூடிய  சக்தி வாய்ந்த அந்த இருவர் யார்?  பொழுது விடிந்ததும் . கிராம  மக்கள்,அதிகாரிகள் ஓடிவந்தனர்.  கலெக்டருக்கு  பழங்கள்  காய்கறிகள்  எல்லாம் அளித்து  வந்தனம் செய்தனர். அவர்களிடம்  இரவில்  தான் கண்ட  அந்த  இரு வில்லாளிகளைப்  பற்றி வர்ணித்து  யார் அவர்கள் என்று கேட்டார்.    

கிராமத் தலைவர்களில் முதியவர்  ''ஹே  ராமா, ஹே  லக்ஷ்மணா  என்று  கதறிக்கொண்டு  கலெக்டர் கால்களை கெட்டியாக  பிடித்துக் கொண்டார். அவருக்கு  ஆவேசம்,  சாமி, வந்துவிட்டது  ராம பக்தர் அவர்.  தாரை தாரையாக  கண்ணீரால்  அந்த வெள்ளைக் காரர் பாதங்களை கழுவினார்.  எல்லோரும் அப்படியே செய்தார்கள்.  

''எத்தனை  எத்தனை ஜன்மங்கள் தவமிருந்தாலும் கிடைக்காத  தரிசனத்தை எளிதில்பெற்ற மகான் என்று  கலெக்டர்  ப்ளேசை  வாழ்த்தி போற்றி வணங்கினர்.

''போதும்  எல்லோரும்  அமைதியாக  உணர்ச்சி வசப்படாமல் இருங்கள். என்னால் இந்த அதிசயத்தை நம்பாமல்  இருக்க முடியவில்லை.  உங்களுக்கும் இந்த கோவிலுக்கும் நான் என்ன செய்யவேண்டும் சொல்லுங்கள். எனது நன்றிக்கடனாக உடனே  ஏற்பாடு செய்கிறேன்.

''துரை,   ராமர் கோவில்  சிதிலமான நிலையில் இருக்கிறது. செப்பனிடவேண்டும்'' 

மதுராந்தகம் கோவிலை  கலெக்டர் உடனே   கம்பெனி நிர்வாக செலவில் புதுப்பித்து கும்பாபிஷேகம் நடந்தது. தாயாருக்கு சந்நிதி இல்லாமல் இருந்தது.   அதை கலக்டர் கட்டி கொடுத்தார். அப்போது முதல் மதுராந்தகம் கோவில்  கோதண்ட  ராமர்  ஏரி காத்த ராமர் என்ற பெயர் பெற்றார்.   பய பக்தியோடு  கலெக்டர்  தம்பதிகள்   ராமரை  வணங்கி  நன்றியை  தெரிவித்தனர் .

ஜனகவல்ல   சீதா  தேவிக்கு  ஒரு  புது சந்நிதி கலெக்டர் ப்ளேஸ்  உத்தரவில்  உருவானது..ஜனகவல்லி தாயார்  சந்நிதியில் அதன் மேல் உத்தரத்தில் இன்றும் ஒரு கல்வெட்டு  காணப்படுகிறது. பார்க்கவும்.   தமிழில்  “இந்த தர்மம் கும்பினி ஜாகிர் கலெக்டர் லியோனெல் ப்ளேஸ் துரை அவர்களது”    என்றுள்ளது.  அவசியம் மதுராந்தகம் சென்று இதுவரை  காண வேண்டும் என்பது என் கோரிக்கை. என்னுடன் வந்தவர்களுக்கு ரெண்டு நாள் முன்பு  காட்டியபோது அசந்து போனார்கள்.

அர்ச்சகரும் சரித்ரத்தை விவரித்துச் சொன்னார். 

ஆட்சியில் உள்ளவர்கள்  எந்த  கோவிலும்  புதிதாக கட்டவேண்டாம்.   இருக்கும்  கோவில்கள்,   நிலங்களை இழந்து குறுகி  அகத்தியர் உரு  பெறாமல், கோவிலுக்கு வரும் பக்தர்கள் காணிக்கை  கோவிலுக்காக, அந்தந்த ஊர்  கோவில்  பராமரிப்புக்கு அண்டை  வருமானமில்லாத கோயில்கள் நிலைக்க, தர்ம காரியங்களுக்காக  பயன் பட ஒத்துழைத்தால்  அதுவே போதும்.  கடவுள் பக்தி என்பது உலகத்தில்  மதம் கடந்தது என்பது புரிந்தால் அதுவே போதும்.